Sałatka z arbuzem i melonem

Panna Malwinna, autorka Filozofii Smaku, zaproponowała konkurs sałatkowy pt. Wielkie Chrupanie. Ma on na celu zachęcić mążczyzn do jadania sałatek. Bardzo karkołomne zadanie, ale my takie lubimy :)

Przeczytałam o konkursie i od razu pomyślałam o sałatce, którą przygotowałam na kolację urodzinową mojej siostry. Gdzie tu mężczyzna? Mężczyzna, znaczy się Szwagier, też był :) Szwagier charakteryzuje się m.in. tym, że entuzjazm okazuje rzadko i jest jedzeniowym konserwatystą. Kuchnia polska, tradycyjna, a najlepiej w wydaniu mamy. Odstępstwa od swojej normy Szwagier traktuje mocno podejrzliwie i dla bezpieczności omija szerokim łukiem. Z myślą o Szwagrze właśnie sałatkę wzbogaciłam o wędlinę i ser, czymś go skusić musiałam.

Normalnie nawet by nie spróbował, ale tym razem wyjścia nie miał, grzeczność na łuki nie pozwoliła, bo to w końcu jego żony urodzinowa kolacja.

Szwagier zjadł co było na talerzu i dołożył sobie więcej, a że głodny nie był, to już o czymś świadczy. Na koniec jeszcze powiedział, że “nawet dobra”, a to już u niego liczy się za wielką pochwałę!

Z czystym sercem mogę więc polecić Wam sałatkę dla faceta, a porcję obliczyłam na 3-4 osoby z dokładkami :)

 

Sałatka z arbuzem i melonem

pół arbuza wielkości piłki do siatkówki
(też kocham takie jednostki miary lol)
melon
główka sałaty lodowej
ogórek (ok 15 cm)
duża cebula, hiszpańska biała najlepiej
po 3 cienkie plastry dużej szynki na osobę
ser typu camembert
ew. prażone orzechy do posypania

oliwa
ocet jabłkowy
sól
pieprz

Arbuza pokroić na cząstki, a potem na kawałki, nie za drobne, takie “na raz”. Przełożyć do miski.

Melon – przekroić na pół, łyżką wybrać nasiona i wyrzucić :), potem pokroić go na cząstki, obrać ze skórki i teraz na kawałki “na raz”. Dodać do miski z arbuzem.

Sałatę potargać na kawałki i do miski z nią, ogrek (umyty, nieobrany) przekroić wzdłuż na pół, a potem obieraczką do warzyw na długaśne plasterki go, cebulę obrać i pokroić na piórka. Wymieszać i odstawić na bok.

Do niedyżego słoika wlać 3 części oliwy, dolać 1 część octu jabłkowego i 1 soku, który puścił arbuz. Doprawić, szczelnie zakręcić wieczko i potrząsać energicznie przez chwilę. Gratulacje – właśnie zrobiliście jedną z podstawowych wersji klasycznego sosu winegret (albo vinaigrette – i tylko na te dwa sposoby sos się nazywa, bo różne menu mogę człowieka przyprawić pomysłowością w tej kwestii o zawrót głowy - taka mała dygresyjka).

Teraz szybko pokroić na plastry ser, malowniczo (mnie się nie udało) rozłożyć na talerzach. Na odrobinie tłuszczu uprażyć orzechy.

Arbuza i melon dodać do sałatkowej bazy, polać sosem i wymieszać.

Jeśli ma się do dyspozycji pierścień wielkości ok. 13 cm, to kładzie się go na talerzu, trochę poza jego środkiem, napełnia sałatką szczodrze, z górką. Pierścień okłada od zewnątrz złożonymi plastrami mięsa, wyciąga delikatnie i przekłada na kolejny talerz.

Jeśli pierścienia nie ma, to trzeba się pomęczyć – zacząć od ułożenia szynki, dodać sałatkę, poprawić szynkę, dodać jeszcze sałatki i tak kilka razy pewnie ;)

Na koniec po plastrze szynki zwiniętym położyć na górze, posypać całość orzechami, można kolorowym pieprzem wkoło, dla ozdoby i gotowe :)

Teraz pozostaje już tylko zjeść i zbierać pochwały ;)

Co powiecie na taką sałatkę?